-
1 курежаш
курежаш-амразг.1. лгать, солгать, налгать; врать, соврать, навратьШоям курежаш говорить ложь, лгать;
кӱлдымашым курежаш говорить небылицу, вздор.
Кочан мутшылан нигунар шым ӱшане. Курежеш да йӧра, шонем. А. Филиппов. Я нисколько не поверил словам деда. Думаю, лжёт да и ладно.
2. наговаривать, наговорить ка кого-ч.то-л.; ложно обвинять, обвинить кого-л. в чём-л.Пошкудо нерген курежаш наговаривать на соседа;
вожылдымын курежаш бесстыдно наговаривать на кого-л.
Эше мом куреже (Ларивон кува)? Ойло, мылам палаш кӱлеш, авай. А. Березин. Ещё что наговорила Ларивонова старуха? Скажи, мать, мне надо знать.
Составные глаголы:
-
2 курежаш
-ам разг.1. лгатъ, солгать, налгать; врать, соврать, наврать. Шоям курежаш говорить ложь, лгать; кӱлдымашым курежаш говорить небылин-цу, вздор.□ Кочан мутшылан нигунар шым ӱшане. Курежеш да йӧра, шонем. А. Филиппов. Я нисколько не поверил словам деда. Думаю, лжёт да и ладно.2. наговаривать, наговорить ка кого-ч.то-л.; ложно обвинять, обвинить кого-л. в чём-л. Пошкудо нерген курежаш наговаривать на соседа; вожылдымын курежаш бесстыдно наговаривать на кого-л.□ Эше мом куреже (Ларивон кува)? Ойло, мылам палаш кӱлеш, авай. А. Березин. Ещё что наговорила Ларивонова старуха? Скажи, мать, мне надо знать.// Куреж пуаш1. налгать, наврать кому-л. Мыйым туныктымо огеш кӱл, Зоялан иктаж-мом куреж пуэм гын, садак ӱшана. Не надо меня учить, если я что-нибудь навру Зое, она всё равно поверит. 2) наклеветать, наговорить кому-л. на кого-л. Ала иктаж коклазе лектын? Тудлан кӱлдымашым куреж пуэн, Тачана тидлан ӱшанен. «Ончыко». Может бытъ, нашёлся какой-то сплетник. Наговорил ей напраслину. Тачана поверила этому. Ср. шойышташ, ондалаш.Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > курежаш